HAYAT VE HARFLER BAZEN TERSTEN OKUNUR

Logo, amblem, mühür vb. yazınsal işaret içeren tasarımların bir amacı, akılda kalıcılık ve zihinde oluşturduğu çağrışımlardır. Kiminin baş harfleri göz alıcıdır, rengi ön plandadır yahut konuya ilişkin sembolik belirtileri vardır. Hâliyle uzmanlık alanımın yazı olması hasebiyle bu konuya yazının penceresinden bakmayı uygun gördüm. Kezâ böyle bir mes’ele her insanın yaşam biçimi ve düşünce gücüne göre farklı pencerelerden de ele alınabilir. Çünkü; çok pencereli oda içerisinde yaşayan insanlarız. Ve muhakkak her insana açılan bir pencere vardır. Dilediğimiz zaman açar, kapatırız. İç ve dış etkenler dâhil, bu eylemin zamanlaması irademizle orantılıdır. Sadece yanlış hesaplamalar güneşte fazla kalmamıza sebep olur bazen. Ama bu yan(ılsa)malar, hakîkate açılan pencerelerin yönünü ve gerçekliğini yitirmez. Her harfin kendine özgü, duygusal ve kültürel bir tınısı vardır. İnsanların da öyle. Dolayısı ile, harf ve insan arasındaki bu benzeşme, ciddiyetini Âdem’den bu güne kadar korumaktadır. Harfin kullanım esnasındaki duruşu veya biçimi; yazının medeniyetini gösterir. İnsanın yaşam içerisindeki duruşu veya biçimi ise; okuma erdemini gösterir. Yazının hâl alması gereken gayesi ne ise, okumanın hâl alması gereken gayesi de odur. Harflerin gücünü tanımaya başladıktan sonra, “oku ve kalemle yazmayı öğretti” kelimelerinin aynı ayetlerde yer alıyor olması, daha düşündürücüdür. Bu yaz(g)ı ve insan içselleş(tir) mesinden yola çıkarak, pek âlâ erdemli bir medeniyet topluluğuna varmak da mümkündür. İnanç, yazının her döneminde kendisini göstermiştir.  Göktürklerin ilk yazıtlarını incelediğimizde Rabb’in varlığı ve birliğine atfedilen bir çok tamgalara rastlarız. Göktürkçe ve uygurca kullanılan alfabe, İslâmiyet’in kabulü ile arap alfabesine geçiş dönemi başlamış ve hatta önemli bir mahiyette benimsenmiştir. Yıllar öncesi sembolik formda işlenen işaretler, bir kaç kelimeyi veya bir olayı anlatıyordu. Bu anlamda işaretlerin dilini algılayabilmek için, o dönemin sosyal durumunu da öğrenmek gerekiyordu. Sonraları kutsiyet içeren her şey kendini sanat olarak göstermeye başladı…

Bu vesile ile dilerseniz, görmekte olduğumuz resme konumuz gereği bir göz atalım. Üç boyutlu ve kübizm akımını içeren teknik ile kaleme alındı. Modern bir Türk Kaligrafi örneğidir.Tersten bakıldığında, kitap okuyan ve cübbeli bir insan resmi görülmektedir. Ana tema; Yunus Emre’nin “Gel gör beni aşk neyledi” cümlesidir. Kompozisyon içerisinde; Kızılderili, Latin ve Arapça harfler bulunmaktadır. Ve ayrıca (Ah minel aşk-Bu da geçer ya hu-Edeple gelen lütûfla gider-Aşk vakte erince, söz sükût olur, kalp konuşur-ve Kızılderili duası da yazmaktadır.)

Yazı Yolcusu